In mijn praktijk werk ik vaak met kinderen met autisme en hun ouders.

Omdat zij vaak hoog gevoelig zijn, horen zij ook tot mijn doelgroep.
Vaak hoor ik , “Maar die verstoorde prikkelverwerking hoort toch bij zijn autisme,
daar kun je toch weinig aan doen.” Het antwoord is : Ja en Nee.

Inderdaad hoort bij autisme een verstoorde prikkelverwerking.
Toch is elk kind anders en wat ik vaak zie is dat deze kinderen gevoelig zijn voor geluiden
Toen ik nog niet met reflexen werkte gaf ik adviezen zoals:

• Zoek maar een rustige plek op om even bij te komen
• Of gebruik maar een speciale koptelefoon

Dat hielp allemaal en we behaalden goede resultaten.
Maar echt minder last van binnenuit had een kind niet van zijn prikkelverwerkingsproblemen
En altijd bleef ik met dat gevoel zitten “ we zijn er bijna maar net nog niet helemaal” en de
vraag “Wat is dat toch wat nog ontbreekt?”

Totdat ik in aanraking kwam met cursussen over reflexen en daar steeds meer over leerde.
De aanleg van reflexen begint al in de baarmoeder en vandaaruit beginnen zintuigen te
ontwikkelen. Zo leerde ik dat reflexen aan de basis staan van ons functioneren!

Vaak is het nog lastig om dit aan ouders uit te leggen. Dat is prima. Het heeft tenslotte bij mij ook een poosje geduurd en nog steeds leer ik bij.

Maar even terug naar mijn verhaal
Ik schrijf hier over een wat ouder kind dat moeite had om zich nieuwe leerstof eigen te
maken. Hij kon ook heel boos worden omdat hij de wereld om hem heen niet begreep en de wereld hem ook niet. Eerst heeft hij een poos logopedie gehad in combi met SI therapie.
Toen ging het leren al beter, maar zijn gevoel niet gehoord te worden en dat de
mensen hem niet begrepen bleef. Dit zorgde nog steeds voor veel onrust!

We hebben toen zes maanden aan reflexen gewerkt. We kwamen erachter dat met name de
reflexen verstoord waren die je grip geven op je leven en die je stevig in je basis laten staan,
We zijn hiermee aan de slag gegaan en je kwam 1 keer per 3 weken.

Ik leerde ouders welke oefeningen thuis gedaan konden worden om de talenten van hem te
ontwikkelen.

Al vrij snel kreeg hij wel het gevoel gehoord te worden en ook op school ging het steeds beter. We hebben toen nog een paar keer aan de reflexen gewerkt die met leren te maken
Hebben. Hij had nog steeds autisme, maar ouders hadden handvatten gekregen hoe met zijn
prikkelverwerking om te gaan .Hij had geleerd om letterlijk steviger in zijn basis te komen
Regelmatig ontbreekt het hier aan bij mensen met autisme.

Laatst sprak ik zijn moeder. Het gaat nu zo goed met hem zowel op school, als in zijn
persoonlijke ontwikkeling. En dat uiteindelijk in een half jaar tijd.
Dus geen jarenlange trajecten, maar direct handvatten waar je mee aan de slag kunt.

Volg ook mijn pagina op Facebook.