Reflex integratie
Introductie reflexintegratie
Reflexen gaan automatisch, en zorgen voor onze bescherming en onze ontwikkeling.
Als een kind ouder wordt, nemen aangeleerde bewegingen (bijv. kruipen) deze rol over.
Wanneer deze reflexen te actief blijven, heeft dit gevolgen voor de ontwikkeling en/of gedrag van het kind en bij volwassenen!
De aanleg voor primaire reflexen ontstaat al tijdens de zwangerschap. Door deze reflexen kan de foetus reageren op bewegingen van de moeder en kan de baby zich klaar maken voor de geboorte. Primaire reflexen zorgen ervoor dat de baby goed het geboortekanaal in draait en geboren kan worden. Ook de zuigreflex van een baby kort na de geboorte, waardoor het (moeder)melk gaat drinken, is een primaire reflex. Ze zijn van belang voor de motorische ontwikkeling en het goed verwerken van zintuigelijke informatie gedurende de bevalling en tijdens baby- en peuter periode.
In de ruimte gezien zijn er drie fasen te onderscheiden:
- Voor en achter: deze is belangrijk voor het gevoel “ik voel me veilig”
- Boven en onder: tijdens deze fase vindt kruipen en oprichten tot staan plaats
- Links en rechts: tijdens deze fase ontstaat het begrip “ik begrijp en weet wie ik ben “
Wanneer de integratie van deze primaire reflexen goed verloopt, verlopen de ontwikkelingen in baby- en peuter periode evenwichtig en wordt een goede cognitieve ontwikkeling opgebouwd.
In de fase “boven/onder” begint de baby te tijgeren, daarna op handen en voeten te bewegen , te kruipen en tenslotte te staan. In deze ontwikkeling fase ontstaat een sterke verbinding tussen ruggenmerg en hersenen. Daarna integreren de reflexen die hierbij een belangrijke rol hebben gespeeld en begint de fase “links/rechts”. Deze fase zorgt ervoor dat het kind goed rechtop kan staan en goed geaard is. Verloopt deze fase anders doordat bijvoorbeeld het kruipen wordt overgeslagen, worden sommige reflexen niet goed geïntegreerd. Dit leidt later tot problemen met lezen of anders schoolvaardigheden.
Een pasgeboren baby toont verschillende reacties op externe prikkels zoals geluid, licht en aanraking en hiermee wordt vrij snel de integratie van een aantal primaire reflexen gestart. Na de fase voor en achter, moeten sommige primaire reflexen geïntegreerd zijn – dat wil zeggen niet of nauwelijks nog een rol spelen bij de ontwikkeling van het kind – voordat de volgende fase begint.
Dit geldt ook bij de volgende overgang “boven/onder” naar “links/rechts”. En na afronding van de laatste fase moeten alle primaire reflexen geïntegreerd zijn. Lukt dit niet, dan blijft de ontwikkeling van het kind op een of meerdere punten achter en kan het niet zichzelf zijn. Niet geïntegreerde reflexen zullen niet uit zichzelf integreren. Kinderen groeien ‘er dus niet overheen’
Dit geldt ook bij de volgende overgang “boven/onder” naar “links/rechts”. En na afronding van de laatste fase moeten alle primaire reflexen geïntegreerd zijn. Lukt dit niet, dan blijft de ontwikkeling van het kind op een of meerdere punten achter en kan het niet zichzelf zijn. Niet geïntegreerde reflexen zullen niet uit zichzelf integreren. Kinderen groeien ‘er dus niet overheen’
Reflexintegratie therapie houd in dat het hersengedeelte waar de niet –geïntegreerde primaire reflexen nog actief zijn met zeer specifieke oefeningen wordt gestimuleerd. Door deze stimulatie wordt de integratie van deze reflexen alsnog op gang gebracht en wordt de belemmering die deze reflex op de ontwikkeling van het kind had, sterk verminderd of zelf helemaal weggenomen. Naast de gegeven therapie, is ook een gedisciplineerde uitvoering van alle oefeningen thuis nodig die de therapeut opgeeft. Door deze gecombineerde aanpak wordt binnen relatief korte tijd veel bereikt. Hierdoor krijgen deze reflexen een ondersteunende rol in plaats van een bepalende rol.
Een bekend voorbeeld is de beschermingsreflex die ons tot handelen ‘zonder nadenken’ brengt in bijvoorbeeld een gevaarlijke verkeerssituatie; dan is deze reflex nodig. Maar als deze actief is in een veilige klas, blokkeert deze reflex het leerproces.
Een bekend voorbeeld is de beschermingsreflex die ons tot handelen ‘zonder nadenken’ brengt in bijvoorbeeld een gevaarlijke verkeerssituatie; dan is deze reflex nodig. Maar als deze actief is in een veilige klas, blokkeert deze reflex het leerproces.
